- едак
- Г. едо́к уст. едок; один человск при распределении чего-л. напр., земельных участков. Едак почеш шелаш делить по едокам.□ Мландым шелме годым ӱдырамашымат пӧръеҥдене тӧр икгай едаклан шотлат. Д. Орай. Прп распределенип земли и женщин считают за равноправного едока наравне с мужчинамп.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.